ساختمان های سبز و پایدار با استفاده از متریالی احداث می شوند که ناسازگاری با محیط زیست نداشته باشند.
در سال های اخیر به مسئله سلامت محیط زیست اهمیت زیادی داده شده است. زیرا محیط زیست در سال های اخیر تحت تأثیر مسائلی مانند افزایش مراکز صنعتی، افزایش میزان بهره برداری منابع طبیعی از زمین، رشد جمعیت و افزایش میزان دفن زباله و … مانند قبل اوضاع خوبی ندارد و این مسئله افراد فعال در حوزه های مختلف را بر آن داشته که با روش های مختلف به دنبال کمک به حفظ سلامت محیط زیست باشند تا محیط زیست دارای وضعیت بسیار خوبی باشد.
معماری پایدار چیست؟
ساختمان های سبز و پایدار بر اساس ادغام مواردی مانند طراحی معماری، فناوری مدرن و بهره مندی بهینه از منابع طبیعی احداث می شوند. این رویکرد در واقع تعادلی میان نیازهای انسانی، محیط زیست و اقتصاد می باشد که نتایج بسیار خوبی را به همراه خواهد داشت و به سلامت محیط زیست و بهبود شرایط زندگی افراد منجر خواهد شد.
معماری سبز یا معماری پایدار، رویکردی برای کمک به حفظ سلامت محیط زیست و بهینه سازی بهره گیری از منابع طبیعی می باشد. هدف اصلی این معماری این است که ساختمان های بسیار شیکی با حداکثر راندمان احداث شوند که هم میزان مصرف انرژی و منابع را کاهش دهند و هم اثر ویران کننده ای بر محیط زیست نداشته باشند.
ساختمان های سبز و پایدار که با بهره مندی از فناوری های مدرن و مصالح ساختمانی سازگار با محیط زیست احداث می شوند موجب بهینه سازی مصرف انرژی و منابع، بهبود کیفیت هوا و سلامت افراد و طراحی فضاهای سبز و مصرف صحیح آب می شوند.
تفاوت معماری سبز و معماری پایدار
این دو کاملاً به یکدیگر مرتبط هستند. ولی تفاوت هایی میان آنها است. معماری پایدار بر اساس بهره وری منابع، کاهش اثرات زیست محیطی، مدیریت مصرف منابع و … شکل می گیرد. اما معماری پایدار به سبب بهبود پروسه های اکولوژیکی ساختمان ها، بهره وری انرژی، مدیریت آب، استفاده از مصالح قابل تجدید پذیر و یا قابل بازیافت (مثل یونولیت) و کاهش میزان پسماندها زوم دارد.
معماری سبز به دنبال ارتباط مستقیم با طبیعت است و تلاش می کند که ساختمان را در هماهنگی با محیط زیست هم سو کند. ایجاد ساختمان های سبز و پایدار باید با توجه به اصول احداث این ساختمان ها انجام شود.
بیشتر بخوانید
طراحی ساختمان سبز دربردارنده مواردی مانند بهره مندی از منابع انرژی تجدیدپذیر، بهینه سازی طراحی برای بهره مندی از نور طبیعی، مدیریت آب، بهره مندی از سیستم های هوشمند و استفاده از مصالح ساختمانی دوستدار محیط زیست می باشد. ساختمان های سبز با این رویکرد ایجاد می شوند که به طور فعال در پروسه های اکولوژیکی شرکت کند و موجب باکیفیت تر شدن هوا، آب و زمین شوند. معماری پایدار مربوط به جنبه های مدیریتی و کاهش اثرات محیطی می شوند. اما معماری سبز بر طراحی ساختمان هایی با تمرکز بر ارتباط با محیط زیست و فرآیندهای اکولوژیکی تأکید دارد. اما هر دو مورد (معماری سبز و معماری پایدار) در راستای تحقق اهداف مهم بهبود کیفیت زندگی و سلامت محیط زیست انجام می شود.
مزایای ساختمان های سبز چیست؟
احداث ساختمان های سبز و پایدار دارای مزایای بسیار زیادی است. مهمترین مزایایی که از احداث چنین سازه هایی ایجاد می شوند، شامل موارد زیر است:
- بهره مندی از انرژی های طبیعی در مصرف روزمره
- ثبات وضعیت محیط داخلی
- استفاده از روش های مناسب برای به حداقل رساندن انرژی اتلاف شده یا کنترل آن و بهینه سازی مصرف انرژی
- توجه به خواص اقلیمی هر ناحیه
- خودداری از آسیب رساندن به شرایط اراضی به دلیل سود بیشتر
- استفاده از مصالح قابل بازیافت که فاقد مواد شیمیایی و سمی باشند.
- به بیشترین میزان رسیدن کیفیت زندگی با پشتوانه اهمیت به محیط زیست
- طراحی سازه با مصالحی با رنگ و بوی طبیعت
- بهره گیری از گیاهان طبیعی به منظور ایجاد سبکی زنده و طبیعی
- چگونگی بهره مندی از زمین
استفاده از یونولیت برای احداث ساختمان های سبز و پایدار
همانطور که طبق توضیحات متوجه شدیم احداث چنین ساختمان هایی باید با استفاده از مصالحی انجام شود که یا قابل تجدیدپذیر هستند و یا امکان بازیافت دارند. زمانی که سازه هایی با استفاده از مصالح قابل تجدیدپذیر یا قابل بازیافت ساخته می شوند، محیط زیست از استفاده از چنین مصالحی آسیب نخواهد دید.
فرض کنید که در تخریب یک ساختمان، شاهد مصالحی غیرقابل بازیافت باشیم که تجدیدپذیر نیز نمی باشد. این مصالح را باید به عنوان نخاله های غیرقابل بازیافت با توجه به جنس و ماهیتشان سوزاند و یا در زمین دفن کرد. در این حالت، قطعاً طبیعت دچار آسیب هایی خواهد شد. در طول یک روز ممکن است چه تعداد ساختمان در سراسر دنیا تخریب شوند. حال فرض کنید که دفن یا سوزاندن این حجم از ضایعات ساختمانی چه آسیب بزرگی به محیط زیست وارد خواهد کرد.
یونولیت برای احداث ساختمان های سبز و پایدار مناسب است. زیرا یونولیت، قابل بازیافت است. ضایعات یونولیت هر چه که باشند و در هر ابعادی که باشند را می توان بازیافت کرد و مجدداً برای تولید محصولات مختلف مانند خود یونولیت مورداستفاده قرار داد.
بنابراین یونولیت، یک مصالح مناسب برای معماری پایدار و سبز می باشد که استفاده از آن هرگز سبب تخریب محیط زیست نمی شود. همچنین مواد سمی و شیمیایی در یونولیت وجود ندارد. لذا یونولیت برای سلامت افراد خطر ندارد و در راستای یکی از اهداف مهم معماری سبز یا پایدار (بهتر زندگی کردن افراد و حفظ سلامتی آنها) می باشد.
نکات مهم برای احداث ساختمان های سبز و پایدار
اولین نکته مهم، انتخاب مصالح ساختمانی مناسب می باشد که به یک مورد از بهترین مصالح ساختمانی مناسب اشاره نمودیم. هر نوع مصالحی که برای ساخت یک ساختمان موردنیاز است باید با اهداف معماری سبز سازگار باشد و به محیط زیست آسیبی وارد نکند. اغلب مصالح مدرن فاقد آلودگی هستند و هیچ اثر منفی بر روی طبیعت ندارند.
نکته مهم دیگر، استفاده از تجهیزات و تأسیساتی می باشد که سبب مصرف بهینه انرژی می گردد. برای مثال استفاده از دستگاه های سرمایشی و گرمایشی اینورتر و کم مصرف، مورد مناسبی برای ساختمان های سبز هستند.
